Gül soylu Şiiri - Çetin Örnek

bir omuz atıp başlasam gül g'ününe yürümeye
dikenleri taba rengi dileyen günahkâr elleri
kanatsa nasır taşında göğsüne vura vura
talebime makuliyet gelse
atlasam duvar çizimli ipek goncalardan
istemli sevdayı katık edip ekmek arasında gülistanı koklamak yasaklansa
yeraltına yetişsek yıkılırken ardımızdan legâl yaprakları mavinin
bir demet olgun saplarında rayiha çeşnisi
ricada kalmadan derlenip toplu intihar selamı versin hediyemin acil kabulü
kemirgen iştahına vazifeli kurtçuğun siyah benekli uçuk yeşili
beyaz azatlığında renk körü güllerin faili olsun

-köylüleri öldürüp bülbülleri vursunlar''
-alıntıydı

uyaksız uydurdum dam üstünde uyuyan kargaları
mazeret kapıları açıktı her daim yüce şairler ()övgüsünde-aslına rûcu (s) dillense de

imgelem aşısı yaptım gül fidesine
hakkını arar mı patlamış tomurcukla b'ayılan kokusu

hızır ilyas mezarında kadavra kesesiydi gülüm
baht s'alına okunmuş tekinsiz şiir

görgüsüz sanat ölür mü suni tenefüste
kararını yanmaya v'eren gübre çoştururur gül'eşini
tabirinden sakınılan kötü rüyalar güllerin kâbusuyla
morglara taşınırdı
-düşünce'
düş görsün diye...