Gül Sezer Şiirleri - Şair Gül Sezer

Adının her harfini gözyaşıma ektim..
Ve titrek bir yürekle yokluğuna ektim...
Sen avazın çıktığı kadar susarken,
bem taze çığlıklar yeşerttim sana..
Nefes nefes acıyı yonttum adınla..
Yokluğuna buladım ellerimi..

şu yüreğim âh u zar ile dolu yar..
ne zaman duyacaksın sayhalarımı...
Ey uzaklaştıkça gönlüme yaklaşan Sevgili!
Bir "AH" desem duyar mısın feryad-ı kalbimi?
Ben ıraklarda suskun bir Mevlevi, sen ise kalbimin Aşk-ı kıyameti...

...
aklıma sen düştüğünde;
'hamuş ol gönlüm' der, susarım yine..
sorarlar, söyleyemem derdimide..
bulurum dermanı sana giden yolların en kuytu köşelerinde...
gözyaşı hicretim başlar birden bire

Gözlerinin derinliğine vardığımdan beri aşkın ilk günkü gibi hala kördüğüm..
Nicedir sekir halinde aynaya baktığımda gördüğüm..
Hala her gece
dalmak için yüreğinin en derinine,
Geldiğinde hal-i hazırda gör diye,
Bir an olsun kırpmadım,

Ömrümün her deminde bekledim ben seni...
Hayal ettim hep bana gelişini..
Anbean yitirmedim umudumu..
Gecenin sabahı beklemesi gibi ümitle...
Bir annenin bebeğinin dünyaya gelmesini beklemesi gibi heyecanla...
Keşmekeş acıların geçmesini beklemek gibi sabırla...

Söylemek istediğin çok şey varken susmak var ya..
İşte asıl can yakan şey bu...
Susarsın,
Çünkü bilirsin kimsenin seni anlamayacağını...
Sonra herşeyi ve herkesi geride bırakıp varırsın secdeye..
Sen yerin dibine fısıldarsın,

Ey Ebu Bekir yürekli yar!
Ne kaşında ne gözünde gönlüm var..
Benim gönlüm secdeye giden alnında, rükuya giden başında...
Belki birgün kaşılaşırız kimbilir..
Belki Merve'de belki Safa'da...

Kimse bilmeyecek seni.
Hiç kimse!
Ben her hecede seni okuyacağım,
her şarkıda seni mırıldanacağım,
her gece seni anlatacağım yıldızlara.
Kimse bilmeyecek.

Ezilmiş bir gül hüznü var yüreğimde,
bakışlarından arta kalan...
Senden uzakta olsam da,
Ömrümce saklayacağım ellerinin değdiği bu iki gülü anbean...

Rabbim nasib eder de erersek o güzel vuslata,

Kimseye halini anlatamamak,
anlatsanda tam manasıyla doğrudan anlaşılmamak,
kendi memlektinde dahi kendini misafir gibi hissetmek var ya..
Yoruyor insanı bazen...

Siz!