Ben rüzğarlara bırakmadım kendimi
Karşı durdum dimdik cesurca
Ben fırtınalara kapılmadım ki
Ben dalına sıkıca tutunan bir yapraktım
Sonbahar da bile düşmeyen
Ben bir goncaydım
Ne içimdeki seni susturabiliyorum
Nede sessizliği
Ķ elimelerim çığlık çığlığa
Yüreğim inadına sen şimdi
Ne Karanlıklar dan korkuyorum
Nede imkansızlıklar durdurabiliyor beni
Kaldırımlara düşen yağmurlar
Özlemim kadar sabırsız
Şimşekler öfkemi anlatırcasına
Kızğın hayata
Rüzğarlar benim gibi hırçın esiyor
Bulutlar başım misali dumanlı
Durup dinledim öylece
Ömrümden geçen mevsimleri
Hırçın esti rüzğarlar bazen
Kulağıma fısıldadı fırtınalar
Daha durrr....
Bekle...
Yalnızlığım
Geç otur hadi karşıma
Seninle Kızkulesi manzarasın'da
Bir çay sefası yapalım
Alayım kağıdı kalemi elime hatta
Bir şiir döktürüvereyim boğaza karşı
Bu gece bütün ışıklarını
Söndürdüm yüreğimin
Karanlığa mahkum ediyorum Sensizliği
Bakışlarımla parçaladım
Gözlerimdeki hayalini
Fırtınalı bir gece var önümde şimdi
Bir rüzğarla sürükleniyordum senle Çocukluğuma doğru
Sahi sen neydin?
Benim çocuk kalan yanım mı?
Ya'da ben seni Çocukluğumun
Masum yanlarından mı koparıp almıştım
Çocukluğuma yol alıyordum seninle
Dilim suskun ya şimdi
yüreğim en ücra köşelerinden
sesleniyor sana
Kelimelerim'le değil
Yüreğimle dokunuyorum
Bakışlarına kilitlenmiş bakışlarım'la
Bir deniz kenarı sanki sensizlik
Bir dalga gelip alıp gidiyor bendeki herşeyi
Sonra bir fırtına kopuyor
Deniz geri getirip körüklüyor sevgimi
Ben böyleyim burda işte
Bazen delice dalgalanıyorum sana
Bir rüzğarla sürükleniyordum senle Çocukluğuma doğru
Sahi sen neydin?
Benim çocuk kalan yanım mı?
Ya'da ben seni Çocukluğumun
Masum yanlarından mı koparıp almıştım
Çocukluğuma yol alıyordum seninle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!