Gül Kurudu Sen Vazgeçtin Şiiri - Filiz B ...

Gülü susuz bıraktım, seni aşksız
Gül kurudu toprak oldu, sen vazgeçtin
İnsan kalabilir mi, kirpiksiz kaşsız?
Üç bahardır yoksun ve gözümde yaşsın!

Kandırdın beni, inandırdın.
Gideceğini bilsem, hiç açılır mıydım?
Arşa uzanan ellerimin, anlamıydın
Hayat bir hayli sert koyuyor artık kurallarını.

Öyleyse, ölelim hep beraber.
Üç bahardır alamıyorum senden bir haber.
Başkasıylaysan eğer, bu beni kahreder
Yalnızsan halâ, sabreder ve beklerim.

Çiçekler solmadan gel ki, yüzümü güldür.
Ya beni öldür, yada ölümü durdur.
Gök kalabilir mi hiç bulutsuz, kuşsuz?
Sen kafanı kaldır, kanadı kırık kuşlar uçsun

Önceden birini sevmek dahi büyük suçtu,
Şimdi sevdanın yerini aldı uçkur
İçimi kemirip beni bitiren duygu, kuşku
Beni burada bir başıma bırakıp unuttun

Yok oldu ömrümün üç güzel baharı
Mevsimlerden ilkbahar, yaşadım sonbaharı
Gözlerindeki dünyanın ne bu hali?
Gözlerimde dünyaydın, nedir bu halin?

Şansım olsaydı, dünyaya gelmek istemezdim.
Seni öyle sevdim ki, kendimden vazgeçtim.
Tüm insanlık o an yaşamak için azmetti,
Beklemek çözüm değilken bile sabrettim

Gideceğine değil, seveceğine inandım
İnanmak içtendi ve şüphesiz kandırıldım
Tarafından kandırılmak bile büyük onurken
Kahretsin, seni hiç bir zaman sevmiyorum demedim

Öyle sevdim ki, şaşırdım gecemi, sabahımı
Sevmek mübalağa sanatıdır, abartın
Seviyorum dediğinde göğsüm kabarırdı
Nefret bizimleyken aşkın yanına varılır mı?

Cehennemi beklemeyip dünyada yaktın,
Öyleyse, cehennem sıramı sen aldın.
Sana dokunmaya bile kıyamazken,
Günün birinde onunla bir sabaha uyandın.

Hayatıma anlam katan güzelliğindi
Hep bozdun, sürekli dağıttın düzelttiğimi.
O seni, benim gibi sevse böyle üzer miydi?
Yanıldın, sevilseydin hiç üzülmezdin.

Sevilmediğinde üzülürsün, bak halime?
Bu devirde şiir işlemez kalpsize, zalime
Eğer bir gün seninle karşılaşılsak ahirde;
Tükürmek yerine yine güleceğim yüzüne