Gül Gibiyim Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Dost düşman gelipte sorunca beni
Harareti sönmemiş kül gibiyim
Toprağa belenmiş görünce beni
Bağbanın dermediği gül gibiyim.

Dert fırtınasını tanksavar gibi
Bertaraf edip durup duvar gibi
Zincirden kurtulmuş bir davar gibi
Dört bir yana vuran kör sel gibiyim

Seçilmişim lisanların içinden
Hüseyinle Hasanların içinden
İnsân gibi insânların içinden
Geçip hissetmediği yel gibiyim

Ömür geçer gider hızlıdan hızlı
Ne Bağdatlı kalır nede Tebrizli
Yaramı sararım gizliden gizli
Kimsenin görmediği el gibiyim

Hakikatı fısıldayan bir hitap,
Yazarının okumadığı kitap.
Allah'ın aşkıyla düşüpte bitap
Varıyla yoğuyla tam kul gibiyim.

Hedefine bir bir varılan ülkü
Yazın! diye yanıp tutuşan öykü
Notası var ağlamayan bir türkü
Akort tutmaz sazda bir tel gibiyim

Ben Sezai.Acı poyrazın yeli
Dara düşüp tutulmayanın eli
Hiç kimsenin inanmadığı deli
Herkesin bilmediği dil gibiyim