Gül Deste Şiiri - Müslüm Bayram

Ay ışığında gece uyanırdık erkenden
Koyulurduk yola mahmur gözler kamaşır
Yârin ballı tat günaydın sesiyle
Aşk sarhoşu titrek bedenden
Sökülürdü kalp kurşun yemişçe!
Düşerdi toprağa elma yanığı
Göz göze yüzlerde
Yaralı ok izi.

İlk kıvılcım ateşiyle körpe aşk
Dermansız masumiyetiyle yanacaktı
Ayaklar yerden kesik!
Küllenecekti yıllar yılı içten içe
Tutuklu dillerin çıkmaz sokağında ehil
Azametli sabır taşı olmaya hazır.

Bu engin bereketsiz kıraç topraklar
Buram, buram… Özlemi midir, nedir?
Beni bağrına basıp çeken
Sararmış yapraklar aşk arası defterim
Denizler incisi saçılmış gülüşlerin
Ey masumiyetin aşkı papatyalar
Kurumuş gazellerin.

Acısını meftunca çektiğimi bilirim
Görülmeyeni görecek Mevla’ma duacıyım
Dilekler gönülden, bahtıma ne verecek?
Derinlikli denklemlerin şifresi hakkı
İlhamlarından aşklı deste
Gül beste derecek.

Ey kutsal aşk!
Beni sevdalara saldıran yorduransın
Karşında ne kadar da güçsüz, acizim
Sonsuzluğu arzularcasına zehrinden tek
İçerim şifa niyetine diye sunulan.