GÜL Bıraktım Kapına Şiiri - Mücella Pakd ...

Bu gece hırsız gibi sessizce sana geldim.
Yalvarmaktan usanmış dil bıraktım kapına.
Korkma artık, zilini çalacak da değildim.
Kan kırmızı ağlayan gül bıraktım kapına.

Güneş çoktan batmıştı, tıpkı düşlerim gibi…
Bir daha doğma sen de; bat gülüşlerim gibi!
Yanağımdan süzülen sıcak yaşlarım gibi
Kan kırmızı ağlayan gül bıraktım kapına.

Yıldızını koynuna saklayan ay; hilâlde.
Çiy düşen gönlüm ise, bilsen, ne garip hâlde!
Şu perişan aşkımı anlatan bir mealde
Kan kırmızı ağlayan gül bıraktım kapına.

Yüreğimin bağında, zulmünden hiç gülmeyen,
Hançerleyip dursan da can çekişip, ölmeyen,
Kopardığımdan beri susmak nedir bilmeyen
Kan kırmızı ağlayan gül bıraktım kapına.

Perdendeki hayâlle vedalaştım sen diye.
Sabah uyandığında cayır cayır yan diye;
Ayrılık nişânesi, benden en son hediye
Kan kırmızı ağlayan gül bıraktım kapına.