Gül benzi, gün gibi, solmuş olanın
Bir ömür geçse de, çilesi bitmez
Cânânı cânından, ayrı kalanın
Ocağı yansa da, dumanı tütmez
Nice sevgililer, bir bir giderken
Vuslata ermeyi, hâyal ederken
Ömürler su gibi, akıp biterken
Ocağı yansa da, dumanı tütmez
Gidenler dönmüyor, gelenler var mı?
Murâda ermeden, gülenler var mı?
Düğünsüz derneksiz, şölenler var mı?
Ocağı yansa da, dumanı tütmez
Aslolan mâziden, hoş bir sedâdır
Dostların vefâsı, kalbe edâdır
Yüreği acıtan, buruk vedâdır
Ocağı yansa da, dumanı tütmez.
10 Mart 2018-Kaletepe
Cemalettin TuranKayıt Tarihi : 11.3.2018 07:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!