Gövdesine onlarca diken batarken
Gıkını çıkarmayan güller gibiyim.
İçim kan revanken gizlediğim,
Kandır o
Yapraklarını yeşil zannedip izlediğin.
Ah insafı kopası kalbin
Amansız endorfini,
Dalından kopardığın o gonca gül
değil,
Benim kalbimdi.
Kayıt Tarihi : 8.8.2023 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!