Gül Şiiri - Bilal Oğuz

Üstümden akar onca diken yar yüzü düşse
Hüznün de biter ömrü diken toprağa düşse

Her gün haberinden düne nispetli sabahlar
Erginse bilir gül de diken elde ölüm var

Serden geçip aştım ama erdem yok inandım
Nerden gelir aklım bana zerremde arardım

Neyden dişi çarkın nasıl eğmez bu gidişler
Çehremdeki renklerle kırılmaz mı kirişler

Hey sen dedim ahbap nasıl eğlendin utandım
Bir sen beni andın acı hislerle yazardın

Ey gül dedi görmek yüzü sayfamda kolay mı
Hücremdeki gömlek kanı emmekten usandı

Hicvinden akıt şehrine rengimle tanışsın
Göğsündeki nehrin yolu zehrimle taşınsın

Mimar eserin kaybolacak hayli virane
Figan yeri tufan yazacak aynı kitabe

Binlercesi vicdan sızısından ki divane
İzler mi acep hancının aklında mı hane