Gül! Şiiri - Metin Yalçınkaya

GÜL...
Derler ki dikensiz olmaz,
Kanadı...
Yaradır...
Sanadır...
Gecenin karanlığında,
Aklımın aralığında,
Hani.................. Ediyorsam,
Sensiz olmaz,sayki ondandır

GÜL...
Derler ki çiçeği olmaz,
Yasağı olmaz,
Haberci güvercinler bir ayrılık daha taşımaz,
Zülkarneyn duvarını yıkmak gibi...
Kış uykusundan çıkmak gibi...
Delice hoyratca akmak gibi...
Koşar adım sevdana ......................,
Ayrılığın vuslatıdır...
................ Sanatıdır...
................ Kanatıdır...
Yok sayıyorum ya,
Gün sayıyorum ya,
Göç sayıyorum ya,
Her ebabil geçişinde,
Bir bülbülün düşüşünde,
Bir gül sayfalarda kapanır...
Bu yürek gül kokuna yaslanır...