Gül Şiiri - Mehmet Berke İşler

Solgun bedenleri boyun eğmiş güller
Göğüs göğüse vermiş de ayaktalar
Eller değmeden yorulan yapraklar
Saklamışlar ayalarına bir mahzun gözyaşı
Adanmadan önce başka gözler uğruna
Yaslarına yaslanıp kavuşmak için can suyuna

Ben güleyim diye bir demet gülü öldürdüler
Rayiha saçan yapraklarını küstürdüler

Bir gül olup da uyanmak vardı şimdi bu rüyadan
Belki de bir gül olup sükutla hayallere dalmak
Ve yanaklarım al al olana kadar doyasıya gülmek

Hilal çizerken dudaklarım dikenlerime battı ellerim
Çatıldı kaşlarım katman katman saçılırken hülyalarım
Biraz yolunmuş ve de buruşmuşum üzülmekten

Bana bir gül hediye ettiler ki onu yaşamak istedim
Diledim ki mutlu etmek uğruna vazgeçeyim mutluluğumdan
Ama hayır, bir gül kadar cesur olamadım, hatta utandım
Umdum ki bu bir gülün rüyası olsun da uyandırsın biri onu uykusundan