Sultanım nasıl hasret bu bilemedim.
Ne yaptıysam bu yangını söndüremedim.
Sabahlara kadar seni andım,zikrettim.
Yinede içimde ki ateşi dindiremedim.
Mekke'yi Medine'yi Arafat'ı seyrettim.
Her günüm böyle içimi dindirdim.
Bu nasıl aşk nasıl sevgi böyle Efendim.
Yinede içimde ki ateşi dindiremedim.
Patlayan yanardağ,volkan gibiyim.
İnan Efendim ben bende hiç değilim.
Mecnun Ferhat gibi deliyim.
Yinede içimde ki ateşi dindiremedim.
Ömrümü rüyamda göreceğim diye bekledim.
Düşlerimi beyazlar içinde süsledim.
Ne olursun gel benim can Ahmed'im.
Bütün gönlümün gülünü yoluna serdim.
08.12.2011
Kayıt Tarihi : 13.9.2018 00:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Görmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/13/gul-549.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!