Gül Şiiri - Saygın Doğaroğlu

Aşkın eşiğinde durmuş öylece düşünmekteydim. Dışarı mı yoksa içeri mi adım atmalıyım bilmiyordum. Bahçede ne zaman açtığını bilmediğim bir güle gözlerim kaydı sonra. Bir şey anlatmaya çalışır gibiydi. Toprağa isteyerek düşmediğini ve karanlıkta kaldığını anlatmaya başladı. Karanlıktı güneş ışığı yoktu ve büyümek için muhtaçtı başka ellerden dökülen suya. Başka eller diyor olmasaydı belki de hiç çıkamayacaktım oradan. Yemyeşil bir dal haline geldiğimde kim bilir belki de tomurcuk sunamayacaktım gözlerinizin önünde.

Oldu ama sonra, nasıl ne zaman bilmiyorum. Tomurcuğu gördünüz. Açarken keyifle seyrettiniz. Sabrettiniz. Ve sonunda kokum dağıldı günlerinize, ellerinizle buluştu kimi zaman ya da sevgilinizin saçlarına yakıştırdınız beni. Şiirler yazdınız şarkılar söylediniz rengime. Çok çeşit gördünüz benden, kırmızıydım bazen ya da sarı, beyazı çok sevdiniz belki, belki de pembe süsledi en sevdiğiniz şiirin üzerini. Bazen canlı sevdiniz beni bazen kuruttunuz. Ama ben kuru olduğum halde küsmedim size. Serdim gözlerinizin önüne tüm güzelliğimi.

Baharın geldiğini size haber verirken mutluluğumun fakında mıydınız? Yaşamaya muhtaç bir ele bırakırken içinizi yansıttığım için bana nasılda teşekkür edercesine baktığınızın farkındaydım ben oysa. Yinede çekinmeden söylediniz ama sevdiğiniz kişiye beni soluncaya kadar seveceğinizi. Oysa soldurmamak elinizdeydi fark edemediniz. Beni sevdiğiniz için katlandınız dikenlerime. Hâlbuki ellerinizi kanatmak değildi hiçbir zaman niyetim. Ben sadece sizi sevsin diye beni dalımdan ayırıp verdiğiniz kişinin günün birinde nasıl canınızı yakabileceğini hatırlatmak istedim ama anlamamakta ısrarlıydınız.

Evet. Dediğim gibi buraya isteyerek gelmedim ve başka ellere muhtaçtım büyüyebilmek için. Çok sonra fark ettim meğer bir yağmur damlasının üzerime yağması yetermiş açabilmem için. Ellerinizin hiçbir anlamı yokmuş hayatımda. Hayat beni değil ben hayatı güzelleştiriyormuşum. Ve yaşam bensiz eksik ya da yarım. Hep böyleydi ben çok geç farkına vardım. Siz ne zaman fark edeceksiniz hayatın sizin renginizle güzelleştiğini. Ve ne zaman bırakacaksınız beni anlamsız şeyler için dalımdan ayırmayı?