Gül Şiiri - Bedirhan Kemal Çolak

Nazende eda'n ile nasıl yaktı gamzen beni,
Terk etmedi yare-i Kılıç gibi bedenimi.

Dağılmış, harabe gönlüm mihriban koyna muhtaç,
Ezelden beridir toprak suya aç, ben sana aç.

Bir buse'n ile öldürür acımasız esen yel,
Aşk uğruna ölçekten var mıdır ki daha güzel?

Mezarının yeri bilinmezmiş ehl-i aşkın,
Ne olur varsın da o gamzen beni benden alsın.

Gül dilrubaların bile vardır elbet dikeni,
Kalbimdedir dikenler sadece güldür sevgili...