Gül Şiiri - Zekeriye Tek

Mevsimi gelmeyince hiçbir gül tutmazmış yas.
Uğrun seyreder ve uğrun izlermiş gurubu.
Nasıl da basarmış feryadı güneş batarken,
İkinci bir şansı yokmuş bozuldu mu aheng.
Sararmış hep dört bir yanını hicran bulutu.
Esir olur da güneşe hep hasretten dolar,
Sararıp solarmış yaprağı yanarmış uğrun.
Umut bağlayıp gece ağlarmış bir başına.
Ne de küçükmüş aslında hapsolduğu kafes.
Gözler de bin bir ümitle bülbülün yolunu,
Unutur kaç kere diğer gün bir başka sabah,
Rengarenk açarmış o kıpkırmızı dalında.

Saat: 01.00
Darıca 2.10.2008
Şair: Zekeriye Tek