Kızgın kırmızılarında
kıpkırmızı olmak,
aşk için aş pişirmek
od ile yanmak.
Safi sade,alnı ak
akdan başka beyazlığın
misk-i amber,pür-i pak
ardan safi saflığın.
Varlığı sevgisi ellerinin
armağanıdır neşe
nişanı hep sevinçlerin
lisan-ı derde gül pembe.
Sarar sarmalar sarısı,
günümün günyüzüdür,
güneşimim ay parçası.
Nur-u aynım ışığın ödül,
ruh-u revanım,bahr-ı ömrüm
sen sadece gül...
Kayıt Tarihi : 13.9.2011 16:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ezel İlhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/13/gul-394.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!