Gül Şiiri - Zeki Arslan

Çöldeki vaha değildin sen
Muhtaç değildi suyuna gönlüm
Yoktu sevgiye özlemim benim
Zaten sevgilim de vardı

Beni çeken gözlerin değildi
Uzun siyah saçlarını sonradan fark ettim
Ne kadar kaçmak istesem de senden
Hüzünlü halinle beni hapsettin

Arzum yoktu önceden sana
Bence küçüktün, büyümeliydin
İncitmeden koklarken seni
Hoyratça elden ele gezdiğini fark ettim

Önce kaderine kızdım, bahçeni suçladım
Toprak, su, hava tamamdı. Ya sevgi?
Bahçe de, bahçevan da vermemişti gülüne onu
Kahrettim her şeye, günlerce ağladım

Sonra zekanı fark ettim. Mükemmeldi
Mantık desem oda tamamdı
Aniden gaflet uykusundan uyandım TATLI KIZ
Ruhunda kahpelik vardı