Gül Şiiri - Mehmet Hanifi Sarıyıldız

Gonca güller, açmış feryatta bülbül.
Gülün dikeninin derdinde gönül.
Dikensiz gül mü var sevda bağında?
Var ise, dalında öğünsün ogül.

O'nun kokusudur tenime sinen.
İçim ısınıyor alev renginden.
Lale, sümbül,nergis gönül koymasın,
Ta...ezelden aşığıyım gülün ben.

Çölde açan kutsal bir çiçekti O.
Artık her şey yalan bir gerçekti O.
Edep, haya, ahlak numunesiydi,
Gülistan içinde tek örnekti O.

Dikensiz bir güldü sahrada açan.
O'nunla yeniden doğmuştu zaman.
Seven gönüllerin padişahıydı,
Ezelden ebede yoldu uzanan.