Gül Şiiri - Mahmut Cantekin

Aşkla çizdim al ipekli yazmayı,
Ben sevdamı ilmik ilmik dokurum…
Mısra dizdim bal petekli yazmayı,
Sen öğrettin tat sevgimi oburum…

Can evimin tek sahibi sensin Gül,
Kabul et yâr bu kaçıncı demet gül,
Surat asma tut elimi haydi gül,
Havam suyum ben aşkına mecburum…

Döndüm nazlım yaprak döken asmaya,
Takatim yok ceketimi asmaya,
Geçmem senden cellât gelse asmaya,
Gözlerine giden yoldur parkurum…

Halim yaman dertler arttı oldu yüz,
Bu sis duman gitsin artık gülsün yüz,
Sevgim umman sevdiceğim gel de yüz,
Sensiz mecnun ben seninle vakurum…

Cantekin der; sensiz ömrüm zindan yâr,
Tek hatamda at aşağı yutsun yar,
Yar dibinde son parçamı taşla yar,
Sen kitapsın ben bir sadık okurum…