Gül Şiiri - İsmet Zeren

Gül biraz..
Bak nasıl top oynuyor zaman
Büyümüş çocuklarla
Kuru bir tarlanın ortasında
Nasıl temizlemeye çalışıyor
Saçları siyah yaşlı adam
Aşınmış kapıların paslı menteşelerini
Nasıl kavga ediyor
Bekçi elbiselerini giyinmiş prens
Yaşlı atların bahçıvanıyla kıran kırana
Nasıl küfürün kelimeleriyle
Şarkı söylüyor imsanlarına
Kapıları altınla yıkamış şehrin
Nasıl bakıyor?
Cin gibi değil mi
Satıcı
Balıkların ölüsüne
Heyecanını saklarken

Gül biraz...
Bak nasıl dalga geçiyor
Savaş meydanlarının muzaffer kumandanı
Yanmış cesetlerin kokularıyla
Borazancı çalarken ricat borusunu
Nasılda düşünüyor
Akşam seyrettiği filmdeki
Kadının öpüşlerini
Kaşarlanmış adamı

Gül biraz
Geceyle gündüzün kavgasına saatler için
Nasılda sahipleniyor güneşi
Bencilce utanmadan
Ya atılan o zar ne
Nasılda kızdırdı şarapçayı ayık başına

Gül biraz
Nasılda üşüyor altın dişli avukat
Kürkünün içinde korkusundan soğuğun
Nasılda telaşlandı
İmtiyaz sahibi
O ciddi gazetenin tirajı
On bine düştü diye

Gül biraz
Kazan kaynıyor
Gül biraz
Objeler belirginleşiyor
Gül biraz
İnsanlar kızıyor ağlıyor gül
Gül biraz..
Hayat eskilerin dediği gibi
Herşeye rağmen devam ediyor...