Gül Şiiri - Nevin Bahtışen

Sokağımızın adı gül
Baştan başa dolaşır
Sokağın başına otururduk
Gelene geçene bakardık

Her akşam bakardık
Kim hangi eve girer
Okadar alışmışızki
Farkında olmadan takip ederdik

Üç beş arkadaş
Mahallenin en kafadarlarıyız
Birde kedimiz vardı
Bizi yalnız bırakmazdı

Rengarenk çiçek dolu
Akşam çaylarının yudumlandığı
Kızların, delikanlıları tavladığı
Gizemli balkonlar

Biz anlatırdık
Konudan konuya geçerdik
Biz meseleleri tartışırken
Sokağın insanları tek tek geçer

Ali dayı selam verir geçer
Şükrü amca iyi akşamlar
Ayşe teyze sizi gidi siziler der
Bunlar çok hoşumuza giderdi

Oysa biz, bizler
Neler konuşurduk neler
Geleceğin meselelerini tartışır
Beynimize tohumlarını ekerdik

Bu olayı kimse farketmezdi
Çünkü onların gözünde
Küçücük mahalle çocuklarıydık
Belkide işe yaramaz diye bakarlardı

Oysa bize sorun
Onlar günlük işleriyle uğraşan
İleriye dönük düşünceleri olmayan
Ailesini geçindirmeye çalışan insanlardı

Elbette onları severdik
Onlar bizim büyüklerimizdi
Gel velakin
Gözlerimizdeki pırıltıyı görmezlerdi