Gül Şiiri - Arif Babacan

GÜL
Beyaz gül değişmez, sürsen kırmızı,
Yokluğuna çare değil, gülistan,
Bir çiçek, adı: 'Gül', devşirsen sızı,
Bir kez olsun kokmaz bana uzaktan.

Erken açmaz burda türlü çiçekler,
Açmaz açmayacakta sen yok isen,
Yitirmez sükunu, değse de eller,
Renk gelir, tenlerine sen gelirsen.

Yeni geldi aklıma sensizliğim,
Bülbül oldum 'gül' derim de gülemem,
Anla 'gül', artık ben bende değilim,
Senden öte sevda sözü deremem,

Zaten öznem sensin cümlelerime,
Seninle kurdum işte her satırı,
Bugün 'gül' dedim senli sözlerime,
İsminle tükettim, bu son baharı.

Aşkın anlamını bildim seninle,
Anlamı 'gül' oldu, olmaz muradım,
Bülbül oldum, vuruldum esmer güle,
Aksa içime ırmak, kor yangınım.

7.11. 2003 / Ankara