Gül diken kadar aci iken
Kan rengi ürpertir beni
Nimeti topraktir gülün
Varligi mechuldür icimde
Gül esrarli bakislarin rengidir
Sevmeden koparilmaz gül dalindan
Kendi ölürken baskasi icin yasayan
Bir mevsimlik hayattir gül
Gülün mekani yoktur toprakta
Sevgili kadar sevilir insan ruhunda
Bir sevdadir gül manevi alemde
Bir renktir gül maddi alemde
Bir Ask Olsun....Kitapindan
Hüseyin KırkgeçitKayıt Tarihi : 9.7.2006 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!