Gül Şiiri - Ahmet Selamoğlu

Hangi çılgın rüzgarın dudağı güle değdi
Hangi bulut ağladı bu gözyaşı gül dedi
Yandırdı senin için bu dünyanın bağını
Fısıldadı melekler söylediler adını
Yeri göğü inletti bu ses hep bir ağızdan
Bu çiçeğin adı da bundan sora ‘gül’ dedi

Gül ey sevgi çiçeği sana gülmek yakışır
Ebedi muhabbettir bundan sonra tek adım
Her şeye doydum da ben bir gün sana doymadım
Yandım da yandım…

Ey sevgili …ey karanfil bakışlım
Doyamadılar sana dağlar, denizler,taşlar
Adını duyan her an ağlamaya başlar
Kır zincirini aşkın, bağrını yak dünyanın
Çünkü her bir mühürde bundan sonra sen varsın
Ey sevgili, ey gülüm, ey karanfil bakışlım…

Senin için bu alem…
Senin için ağlayan insan murada erer
Zakkum tohumu ekse yine de güller derer

Maveranın izinde yürüyorken bu çiçek
Zalimler ve mazlumlar, onu herkes görecek
Ey sevgili….ey karanfil bakışlım
Bir tek gülüşün için dünyalara değersin
Seni anan her dudak,o an cennete ersin

Ey gül…ey papatya güneşi
Yalnız kalanın dostu…eşi olanın eşi
Soldurdun bahçemizde açan her bir çiçeği

Kambur olur her diken, sırtımıza batacak
Bilmem ki hangi aşık sana güller takacak
Olmadığın yerlerde küfür at oynatacak
Çıkan bir ah sesiyle yıldızlar sallanacak
Bilmem ki bu yangınım ne zaman son bulacak
Ey gül…ey sarmaşık bakışlım
Soldurdun bahçemizde açan her bir çiçeği…

Ey gül, ey sevgi kelebeği
Hangi savaşta senin yanağına kan değdi
Hangi azgın savaşçı seni öldürecekti
Bu muydu yeminimiz,bu muydu kara sevdam
Hani altın talihin seni güldürecekti
Yeminimiz olmadı bu zalim torağında
Bir kuşun kanadında, bir örümcek ağında
Bir aşığın kalbinde, bir körün dudağında
Bir zalimin elinde, bir gelin duvağında
Bu muydu yeminimiz bu muydu kara sevdam
Hangi mağrur savaşta dudağına gül değdi
Ey gül, ey sevgi kelebeği
Seni gören her güzel bil ki başını eğdi

Ey gül…ey karanfil bakışlım
Hangi yanıma baksam inan ki hep sen varsın
Sen bütün aşıkların tek sevdiceği yarsın
Beni sensiz bırakma…

23.02.2006
Ahmet Selamoğlu