Dağa gül, taşa gül.
Havadaki kuşa gül.
Kefendeki ölüye
Mezardaki taşa gül.
Korkma ayıplarlar diye
Olur olmaz işe gül.
Geç aynanın karşısına
Bana çatık kaşa gül.
Vur kafanı duvarlara
Otur kanayan başa gül.
Kızma zaman geçiyor diye
Son bastığın yaşa gül.
Bakam aşağıdaki üçe
Yukarıdaki beşe gül.
Gidiyorsan ne çare
Bu bendeki tuşa gül.
Geliyorsan hoş geldin be
Gelişteki hoşa gül.
Neye gülersen gül.
Doluya gül boşa gül.
İstediğin her şeye
Bizi ayıran kışa gül...
Kayıt Tarihi : 2.3.2006 11:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Selçuk Keskin](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/02/gul-124.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!