Gücün yetmez ölümden kurtarmaya beni

Sus /..

Ağzını bile açma bu gece (..)

Kaç yaz geçti üzerinden sevgili -

ömrümün o eksik kalmış adsızlıgı gibi öpüyorum seni, içi boş sessizliğini..

Dudaklarımı kanatıp gittiğin o gece

ruhun elimin altında bildiği bütün yeminleri uyutup, çocukluğunu anlatıyordu bana -

Tarih kadar yalnız olan o tenindeki Nefti cehennem yıldızlarına dogru sürüklüyordu seni...

Sus /..

Agzını bile açma bu gece (..)

Şimdi ruhum daha bir Lirik

Şimdi sen boynundaki Hamayıldan kurtulurcasına öpüyordun şahdamarıma sapladığın ölmemişliğimi..

Biz şimdi başkalarının gecesindeki o aydınlığa dokunuyoruz Sevgili -

ardı dönük aynalarda saklanarak kanatıyoruz kör ettiğimiz yemini

ve kendi törenlerinde yakılan cesetler gibi -

uçuşuyor küllerimiz bir yazlık sinemanın en öndeki o boş koltuğuna ()

Işığı gören filmler gibi soluyor ruhlarımız..

Şimdi soluyor seni büyüten bildiklerim..

Soluyor tanrının sendeki gizi..

Sus /..

Ağzını bile açma bu gece (..)

Seni nefretimle korurken aylardan yine marttı sevgili

ağzındaki şarabı çalkalarken ruhuma

gücün yetmezdi öümden kurtarmaya beni -

Çünkü ben, pek çok kez ölen bir kadının çocuğunu sevmiştim gözlerinde...

Zor bela gülmek..

Konuşmak -

Zorbela şimdi..

Ölü sözlerle duruyordu aramızda

sana yazdığım mektuplarda hiç yazılmamış onlarca kelime, Tanrının boş mermi kovanları gibi şimdi..

... Gücün yetmez ölümden kurtarmaya beni...

Tarafe (539 - 564)

Gökhan Pekşen

20/10/2010