Gri Tonların Esaretinde Şiiri - Emre Türkay

günlere güzel başlama ümitlerimiz
gri ankara tonlarına esir düşmüş
sadece biz mi ümidi tutsanmış olan
meşhur yokuşlarda süleyman beyinden tut
necdet abimiz de aynı tonların esaretinde
içerimize sıkıştırılmış duyguları
bir biz avazımızda özgürleştirdik
fakat günün güzelliği bizim içindi zaten
bizim ekmek arası arnavut ciğerlerimiz
soğukluğunda dişlerimizin tutkalıydı.

onlar;
onlar kendi hürriyetlerinin esaretinde
ümitsizlik tanımadan;
havyarlarını limonsuz yemezlerdi
kadehlerini tokuştururlardı
kelepçeledikleri her günün şerefine;
senfoniyi smokinsiz dinlemezlerdi.

biz türkümüzü tuttururduk
telli turnalara
sam amcadan onaylı tütünümüzle
hoş bir istanbul yapar bazen
eşlik edip dalgalara
denize tuz yuttururduk

ne istersin ki başka
hayat; kafidir aşka.