Grejuva ateşi gibi

Bakıyorum da erkencisin
Daha çiçeklerimiz sulanacak
Güneşimiz doğacak daha
Böyle göçmek en kurşunlusu
Dilinin altındaki silahtan seker

Bakıyorum da gidiyorsun
Ardında bıraktığın acılar var
Tamam onları taşımak bana düşer
Çekip gitmek miydi sana düşen
Oysa aşk beraber göğüslemekti
Tüm acıları tüm keder ve yaraları

Bakıyorum da erkencisin
Kimin yolunu izler ayakların
Hangi dikenli yolları seçtin
Kimleri saracak kolların
Ellerin ve yüreğin

Bakıyorum da kış vaktisin
Her tarafın zemheri ayaz
Geceden karanlık yüzün
Gözlerin tattırır hüzün

Bakıyorum da artık yoksun
Karanlık seninle aydınlığa çıkardı
Şimdi loş bir ışıktan ibaret
Kim bilir kimlerin karanlığında aydınlıksın
Günlerim yarınlarım sabahlarım
Bir ölüm sessizliğine bürünük
Fırtınalar çoğalmış ıslıkları içimde ki çığlık
Güneşin her ışını perdelere takılır
Her acı geçmeyecek gibi görünür
Şimdi unutmak gelse de içimden
Sabretmek gelse de
Bir bir hatıraları denize döksem
Grejuva ateşi gibi sönmez yanar