Gözyaşı Mevsimi Şiiri - Burhan Çay Gifto ...

"Bir tuhaf mevsimdir Sonbahar. Yazın telaşını, tozunu, heyecanını ve sevincini soldurur. Vedalar mevsimidir Sonbahar. Sarartır cümle yılların sevinçlerini. Kimi vakitler gönüllerde, kimi vakitler bir kayın ağacının dallarında, kimi vakitler insan ruhunun otağında, bedende, kimi vakitler ise bir çınar ağacının ulu köklerinde; görünen ve görünmeyen her mekanda hüzün kokulu bir yaprak dökümü başlar. Çünkü vedalar mevsimidir Sonbahar. Sonra bir ıslık sesi, serin bir melodi. O vakit rüzgâr kaldırır yapraktan yorganını toprağın. Ve üşür toprak. Ağlar bulutlar ve gönüller. Yaz aşkları biter. Ayrılığın serin gün batımları vurur gözlere ve gönüllere. Vedaların gölgesi belirir göğün altında, Kasım'da. Ve Kasımın son haftasına kadar usul usul toprağı döver ve gönülleri kanatır hasret yağmurları. Bir tuhaf mevsimdir Sonbahar. Yarım kalmış hikayelere dünden bugüne matem rengi ağıtlar yakar. Ve bilmez diğer mevsimler ve insanlar. Aslında en güzel Sonbahar ağlar. Bir şiirde, hayır hayır, neredeyse tüm şiirlerde gözyaşı mevsimi olarak adı geçer. Kimileri aşkın son sözleri olarak anlatır yaprak dökümlerini ve nice aşkların alnına konan soğuk bir veda busesi diye tanımlarlar güz yağmurlarını. Kimileri ise kara gün habercisi olarak lanetlerler şiirlerinde Sonbaharı. Her şiirde bir başka anlatılmıştır Eylül. Her şiirde bir kara leke olmuştur Kasım, başkalaşmış şairlerin kara lisan şiirlerinde üstelik. İnanmazsan üç şiir seç kendine. Ve oku. O vakit göreceksin şairlerin Sonbahar korkusunu. Ve anlayacaksın beni. Ve bileceksin şairlerin yalancısı olduğumu."

Burhan Çay