Gözünde Damla Şiiri - Kasım Kobakçı

Sevgilim, gözünde damla pınar mı?
Doldurup, yudumlayasım geliyor.
Hıçkırıklı güzergâhın, ırak mı?
Kuş olup, havalanasım geliyor.
*
Sordum o dostlardan, gönlüm haberde,
Kurtulsam acıdan bari, bitsem de,
Duramam bu yurdumda, sen giden de,
İstanbul'dan, taşınasım geliyor.
*
Boş bir testiyken, sevginle doluştum,
Hüzünden, başımı saçtan ayırdım,
Aşkınla, şaşkın çılgına dönmüşüm,
Yüce dağları, delesim geliyor.
*
Ne uzun, bu ayrılık caddeleri,
Yurt edindin, elin memleketini,
O solan bahçemin, çiçeklerini,
Orak çekip, budayasım geliyor.
*
Sarkmış perçemin, ayaklara değer,
Yeleli at gibi, salınıp gider,
Boynunda Erciyes'ten, ak beyazlar,
İlmiklerinden, çalasım geliyor.
*
Nerden düştü, acı sevda yakama,
Zehir kattı, yiyeceğim aşıma,
Sensiz âlem, zindan oldu başıma,
Bu hayattan, vazgeçesim geliyor.
*
Teninde, ay ışığı geziniyor,
Her bir adımın, bir ritme benziyor,
Böyle edayla, yürüyüp geziyor,
Gizemli halin, çözesim geliyor.
*
Ruhum, o narin bedende asılı,
Titrek dengeyle, havaya takılı,
Senin zarif gidişin, bende saklı,
Beni sana, bağlayasım geliyor.