Gözlerinde Bulmuştum Şehrimin Anlamını

en güzel şiirlerin yazıldığı şehir
ne güzel türküler söylerdin bana
kim derdi bâd-ı sabanın en manedâr anında
beyaz yeleli atlar beklerken, gökyüzünün mavisinden
karşıma vahşiliğin, en anlamsız ufukları çıkacak
sen giderken ben bülbül hüznüyle ordaydım
sen giderken ben gözyaşlarımla ordaydım
kimbilir ne canlarda ne cananlarla olduğumu
gökyüzü en anlamlı türküsünü bu gece söyleyecekti
ne de zor şeydi seni aramak
bir vaha rahatlığı olmasa arkana bıraktığın
belkide hiç aranmayacaktın
bir şair hüznüyle geçtim şehrinden
arkamda bir o papatyaların beyazlığı
bir de gözlerinin içinde 'beni al' deyişler kaldı
çehresi karanlıktı bilinmezliğin
seni terke dendim,evet!
ama dayanamazdı hengamem bu mavi yoksulluğa
şehrimi bırakmıştım ya sana daha ne lazımdı?
en güzel şiirlerin yazıldığı şehir
geride yalnız hüzün kalmıştı
seni de terk eder bulmuştum ya sonra
şehrim; o, mana âleminin büyük şehri
anladım, sen giderken kana bulanmıştı
susuzluğunu duydum tahahütsüz bakışların
bir sabahçı kahvesinde bulmuştum özleyişlerimi
sana sırılsıklam olmaktı kendimden arta kalan
rüyalarına dalmıştım yoksulluğun
sen ne de zavallı bulmuştun beni
nerden hatırlayacaktın biçare gönüllerin en güzel şehrini
dokunuşlarından sonra bir sim ü zer kalmıştı
ya anlayamamakta bu kafa tutuşlar
ya sevmemezliğin hediyesi
unutma! bu bölgenin tek hakimi
bu yoksulluk türküsüydü
sırtlanların vadisinden geçebilmek ne zormuş
diye haykırıp sonra yola koyulmuştun
gittiğinden öte gidebilmekti rüyaların
sığdıramadın hayallerini
ve yıktın surlarını tüm karşı koyuşların
şehrimden sana terkedilmişliğin vedası kaldı
ne zor şeydi vefasızlığını yaşamak
duymak, düşünmek her an seni
görülmedikçe ruhum, rüzgarlar başka diyârlarındı
bir mısra olabilmek o eşsiz mazinde
ve dönmeni beklemek her güneş batışında
anlayamanın hezeyanları içinde kaybolmak
sanki, sanki her tarafımı bir sen sarmıştı
senden bana bir yâr bir yârân kalmıştı
en güzel şiirlerin yazıldığı şehir
bakma arkana öyle efsun efsun
terkedilmişliğin hamallığı vurulmalı boynuna
öyleyse kal... öyleyse ne duruyorsun,
ne olur uzak durma, gel al beni koynuna..