Alışamadım Şiiri - Özcan Koç

Bu akşam yine sen vardın evde
Köşede, bahçede, tüm resimlerde
Ve dün yine rüyama, çıkıp geldin de
Bir kez olsun eline dokunamadım

İçimde sızımla avunuyorken
Seni herkeslere savunuyorken
Yokluğunla her gece dövünüyorken
Yüreğinle bir türlü konuşamadım

Ardıma bakınca, çaresizliğim
Önümde sensizlik, ümitsizliğim
Yapılan en büyük şerefsizliğin
Acısını çektim de, haykıramadım

Dolaşırken evde gönlüm yoruldu
Dilime söylediğin, şarkın dokundu
Nasıl yaptı dedim, kafam bozuldu
Henüz, kara toprağa karışamadım