Gözlerin Serenadı

Ah ne yavuz hırsızmış değdi gözü gözüme,
Düşürdü kıvılcımı, gözünden tâ özüme.

Titreyen yüreğimi sardı bir alev tülü,
Ve kopardı dalından, tılsımlı siyah gülü.

Benim şaşkın hâlimi görünce gülüverdi,
Zarifçe eğilerek, elime gülü verdi.

Efsunlanmıştım sanki ne yerde ne gökteydim,
Nasıl ince bir çizgi anlık galaksideydim.

Kızılötesi gözlem, vardı her bakışında,
Nil gibi süzülerek ruhuma akışında!

Hangi dilin öznesi, bilmem bendeki bu hâl?
Ne Itri’den bir neva, ne Dede’den Gülnihâl

Dudakları mühürlü, konuşan gözleriydi,
Güftesi bilinmeyen, bestesi sihirliydi.

Değildim uykularda, düş değildi gördüğüm,
Açıldım bir ummana bekler beni kördüğüm.

Hikmet Saadet ÇAKICI