Gözlerin Dem Şiiri - Müslüm Bayram

Eylüllerden sor beni
Yağmurlarından mayala
Dilek tut yıldızlarından
Kurut esvaplarını
Ay ışığında as!

Ser geceleri yüzüne
Tutuşsun buhurlarından
Aşk koksun.

Benim ey esmer güneşim!
Bir bulut kaynıyor ocağında!

Anılarından alevli
Savruluyor yıldırımlarından külüm
Rüzgarlar ağlıyor
Geçmiş zaman gözyaşından
Erimiş yaprakların sararmış
Mektuplarından
Duygularım kanıyor.

Ağına tutuşan sevdalı balık
Tufanlı çırpınışların nefesi
Örüyor ölüm ağlarını
Gümüş rengi sıyırıyor derisinden
Kördüğüm çıplak.

Kınından korunaklı paslı bıçağım
Biliyor toprağından kıvançla
Geçiyor uğultulu rüzgar
Sığınırken hendeklerine
Suyun deminden keyif
Çatıyor çimlerin yeşili
Vuruluyorum gözlerin dem.