Gözlerim Şiiri - Sami Gökay

Eline almış kalemi yazmış mektuba,
Lanet okuyor anasına ve babasına,
İnsan sorar gönlü varmı diye bana,
Feryat edip ağlıyor benim gözlerim.

Allah versin cezasını size layık olanı,
Tükendi şimdiden ömrüm hani kalanı,
Muhakkak sorulacaktır gerçeği yalanı,
Ağlayarak kör oldu artık benim gözlerim.

Canın çıksın görmeyesin benim yüzümü,
Allah biliyor benim doğru olan özümü,
Dalgın bakışlarına aşık olan gönlümü,
Ağlaya ağlaya kör oldu benim gözlerim.

Nasıl oldu ayırdılar bizim ikimizi,
Bizim tükenmez o büyük aşkımızı,
İnsanlar anlamadılar bizim sevgimizi,
Razı olmadı kan ağlıyor benim gözlerim.

Hatırada kalan güzel tekbir aşkın,
Ağlıyor bu mecnuna dönen şaşkın,
Tüketti beni kahreden bir aşkın,
Izdırapla kan ağlıyor benim gözlerim.

Reva gördüler bana dünyada ağlamayı,
Artık bizim yok olan sevgimizi aramayı,
Sabır diliyorum hep unuttum ben gülmeyi,
Işıklardan senden mahrum kaldı gözlerim.
23.10.1989