Görebilmeli Hayatı Şiiri - İsmet Aci

Işık, sarı sokak lambası,
Öndeki kirli paslı çöp arabası,
Vakit şöyle böyle gece yarısı,
Takırtılar çatırtılar geliyor.
Yüz solgun belki hasta,
Beklide yakınını kaybetmiş yasta,
Anlıyorum ekmeğini arıyor bu sokakta.
Takırtılar çatırtılar geliyor.
Yanaştı duran kamyona,
Sırtı karanlıkta kaldı, yüzü tam yola,
İlk bulduğu içilmeden atılmış bir cola,
Takırtılar çatırtılar geliyor.
Ekmeğin küfü görünür şekilde,
Açlık aynı yazılıyor her dilde,
Biraz ürkek fazlaca sefilde,
Takırtılar çatırtılar geliyor.
Şöyle bir baktı, karanlıktı,
Daldırdı bir daha elini, parmağından kan aktı,
Kirli kan sıkıca kavradığı eline bulaştı,
Takırtılar, çıtırtılar geliyor.
Bu günlük yetti bile,
Yarına başka sokak başka şekle,
Hiç olmayacak sabahı bekle ha bekle,
Takırtılar çıtırtılar geliyor.
Yürüdü kaldırımın kenarından,
Beklediği yoktu yarından,
Görmeli hayat dedi, yaktı sigarayı efkârından
Takırtılar çıtırtılar geliyor.
Böyle giderse bu hayatın akışı
Mutluluk vermez hiçbir yalvarışı,
Çok sürmedi hayatının sonuna varışı,
Takırtılar çıtırtılar geliyor.
İsmet’e /İstanbul