Gördün mü İstanbul Şiiri - Abdülkadir Ka ...

Sen böyle acı gördün mü İstanbul
Sen böyle yalnızlık gördün mü
Öfke kusan,damar damar kan akan
Böyle ölüm gördün mü İstanbul

Geceleri bana mahrum ettin İstanbul
Geceleri beni mahkum ettin İstanbul
Sen böyle zulüm gördün mü İstanbul
Sen böyle aşk gördün mü İstanbul
Neler istiyorum İstanbul biliyormusun
Senden kaçmak değil
Seni sevmişim İstanbul başkalarının gözlerinde
Başkalarının saçlarında senin dalgalarını sevmişim
Yedi tepeni.yedi rengini,gök kuşağını,herşeyini
Seni sevmişim İstanbul...

Senden vazgeçebilirmiyim
Tadı tuzu sensin İstanbul hayatımın
Ve melekler,melekler üzerindeyken İstanbul
Son bir amaç,son bir gaye,son bir sevgi
Ama sana aşığım İstanbul
İstanbul kolla kendini
Tutarsız bir aşk benim ki,umarsız bir aşk İstanbul
En büyüğü sevmek,en iyiyi sevmek,en güzeli sevmek
Kısacası seni sevmek İstanbul
Kaçarak sevmek,bakmayarak sevmek
Affet İstanbul
Başkalarında arayarak sevmek
Ama döndüğüm baktığım her yerde seni görerek sevmek

Bir deli aşığım İstanbul
Surların mı,köprülerin mi,
Camilerin mi sahip çıkar bana bilmem
Kimsesizim İstanbul

Neden böyleyiz İstanbul
İkimizde ağır bedelleri sevmişiz
Aynı huylarımız var İstanbul
En büyüğü seviyoruz,en iyiyi seviyoruz
Sen Fatihi sevdin onun oldun
Ben onu sevdim
Senin oldum İstanbul!
Bir avare gibi,bir deli gibi
İstanbul böyle aşk gördün mü İstanbul
Başkalarında seni seven bir deli gördün mü
İstanbul acı bana İstanbul
Yağmurlarda kavruldum
Yalnızlıkta kavruldum
Yanmış yüreğimle gidiyorum senden
Elveda İstanbul severek ayrılıyorum
Sana elveda İstanbul
Son sözümü diyorum:
İstanbul seni seviyorum
(2 Nisan 2004)