Gördün mü Emmi! Şiiri - Mustafa Akkkuş

On iki yaşımdan beri, iz peşindeyim,
Hâlâ o ilk, on bir yılın, hoş düşündeyim,
Allah uzun ömür versin kırk yaşındayım,
Ben huzuru kaybettim, gördün mü emmi!

Yanlış adres verdiler, kaç yer dolaştım,
Eş dost ile, akrabayla, küstüm dalaştım,
Huzur için mala, mülke, boşa bulaştım,
Ben huzuru arıyorum, gördün mü emmi!

Bir ipucu verdi sanki, kuşların sesi,
Karıncanın inip kalkan, göğüs kafesi,
Ne çare ki çözemedim, bu sessiz sus’u,
Ben huzuru arıyorum, gördün mü emmi!

Huzurun yitiren kişi, tez günde solar,
Ah vah eder, gözlerine kanlı yaş dolar,
Dedi ki: Kelin ilacı olsa, başına çalar,
Ben de huzuru arıyorum, yoldaşız gayri!

Yalvarır bir ses tonuyla, dedi açıkça,
Taksitle konuşur gibi, bölük pörçükçe,
Bul da bana da ver dedi, küçük bir parça,
Ben de huzuru arıyorum, derttaşız gayri!

Naçizane şair der ki: Kulak ver yeğen!
Bunu ister hayat boyu, inan her doğan,
Huzur bulur bir önünde bir an baş eğen,
Sen huzuru arıyorsan, secde et emmi!