Hakim Bey ben suçsuzum, bu yalanlar, hepsi iftira bunlar
Azrail bile karşısında izin alır elçiden.
Zalimin eline düşürme beni, gözyaşlarım sel olur akarlar
Rızaya kalsaydı bir ömür, sen uyu ravzaların koksun daima hür ve üzülmeden.
Elim eline ulaşmak ister o nur yüzün yakar ümmetini
Tayfun enginliğiyle seyre dalar görmeden de sevdik seni.
İsmail’in İbrahim’e sonsuz sevgisi Yaratan’dan üstün değil, o ilahi aşktır ruhum tertemiz senin gibi…
Mesafeler hayat arkadaşımdı benim demir parmaklıklar yoldaşım
Uhud Dağı’nın huzurunu arar gönlüm özlemlerim dinmiyor.
Haramdır bana yüzümü yüzüne sürmezsem
Araf’ta yolum şaşar yaşadığın yerleri görmesem.
Mekke’nin gözyaşları Medine’ye süzülür etraf rahmet dolar
Muhammed’in ümmetinin yarası bir türlü durmaz kanar.
Etrafımız karanlık ulaştır bizi aydınlığa
Demir parmaklıklardan kurtulalım, o kevsere, o
manaya, deryaya bizde kavuşalım…
12 Nisan 2015
Kayıt Tarihi : 1.12.2022 00:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!