Gün Doğumum Sen Şiiri - Tunahan Şimşek

Bir mart akşamının verdiği sessizlik
Issızlıktan kopan bir bulut üstümüzde belki de.
Yağar istese kainata, taşa, toprağa
Ben varım ama sen yoksan sakın kanma laflarıma.

Kalp gözünün gördüğü bende aşktı
Göz göze geldiğimiz an sadece bir rastlantı.
Bitmez durur kadehin gönül şarabı
Açmaz gözünü uyan ne olur kalbim yaralı.

Baharda açmazsa kokun, çiçeğin
Neyleyim ben bu mevsimi.
Aklımda bin bir soru dilimde sözlerin kafesi
Çıkamadı süzgecinden bahtı kara.

Ben ağlamadım ama istersen ver yaşlarını bana
Süzülür bu çift gözden usanmak bilmez pınarlarıma.
Damlalarında doğdu çiçekler gündüzünde açıldı
Gecenin karanlığında hüzünler içime damladı.

Rüyalarımda sen düşlerimde sen
İki seçeneğim var ya toprak ya ben.
Aynada görmezsem seni gün gelir gelecek
O zaman sevginin adı aşk olur mu inan bana gerçek.

Sessizliğinin kasırgası sardı bedenimi
Bir de baktım göğe o bembeyazlar içinde bir melekti.
İşte o zaman şükrettim asıl bu gözler onu görmek için gerekti
Huzurun verdi güneşi eritti gönül yaramı.

Bir akşam daha biter lakin sen bitmezsin düşlerimde
İşte geldi güneşin batımı…

3 Ocak 2015