Göklerde Gezen Yıldızlar

Hiç yokuz sanırdık biz
Doğduktan itibaren vardık ve ölene kadar sürecekti bu ıssızlık.
İlk adımları attık
Anne şevkatiyle, baba sevgisiyle büyüdük.

Çocukluk işte akıl oyundan başka şey düşünmez
Hayat bir sınavdı her istediğimizi vermez.
Zamanla yetinmeye, bize verilenlerle mutlu olduk
Kimi zaman geldi, küçücük bir şekerle avunduk.

Hatırlıyorum da parklar cıvıl cıvıldı
Çocuk sesleri, dostlar ve mutluluk besteleri vardı.
Bir gün geldi düştük, ağladık
Canımızı sadece bu yara acıtır sandık.

Yıllar geçti aradan aynada başka bir ben
Biraz boyum uzadı sanırım, aklımda karışık çelişkilerden.
Nedendik niçin vardık ve sorular sorular…
Cebrail fısıldamış Allah’ın elçisine
Yaratan’ın sözleri bunlar ümmetine ‘oku’ diye.

Ne büyük bir kudrettir ki bu tüm sıkıntılarımız diner
Aklımız karma karışık haldeyken semaya yükselen eller.
Dualar serinletir bizi, gerçek dosttur Yaratan
Gözde, dilde, yürekte tüm benliğimizde O’nu an.

Tohumduk biz önce fidan sonra ağaç olduk
Vakti gelince kurudu yapraklarımız yeniden toprağa kavuştuk.
Sınavdı bu ömür, yolculuktan yolculuğa hayat bir sefer
Sus ve dinle tabiatın sesini, zikreder Destan-ı Şecer…

8 Mart 2015