gönül penceremin perdeleri yırtık
camları çatlak ve kırık açıp kapama mandalı bozuk
bakıyorum dışarıya penceremden
bütün tabiatın yüzü sararık soluk
üşüyor yüreğim titriyor gönlüm
ruhumda bir karamsarlık
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta