Gönül Küfesi Şiiri - Müslüm Bayram

Yağmurlara bulut selden ırgatım
Akmam arzuların sığınağına
Serin bahçelermiş gülden gurbetim
Yüzsem okyanusta düşmem ağına.

Sofinin sabrıdır dil de duası
Kırk yıllık şifası yüce elası
Bestesi güftesi hece ağası
Divane harmanım secin tığına.

Yıllanmış bağların gülü solmasın
Hislenen gözlerim rengin salmasın
Yaprağına hüzzam gazel çalmasın
Sahte cennetine bakmam sağına.

El pençe niyazım ey kıblegahım
Zaman yolcusuyum rüzgârı ahım
Karlıdağ ayazı güneşim şahım
Sitemkârım yâre bülbül öğüne

Şiir emekçisi heceye durdum
(Ç)ektim çilesini kalemi yordum
Kardım mürekkebi defteri dürdüm
Zaman saatini kurdum çağına.

Gönül küfesini aşk ile örmüş
Coşkun girdapların engine sermiş
Bir hırka bir asa elin de ermiş
Otağı çadırım yüce dağına.