Gönül feryadım Şiiri - Musa Bilgin

Yoktan var eden,ey yüce tanrım,
Sana yakın olmaktır gönül feryadım,
Emaneti aldım rahmet rüzgarından,
Sırların açılmıyor sanamı uzağım.

Zerreler zikrederken mübarek ismini,
Sessizce ediyorlar aşk muhabbeti,
Kıskanır oldum tecelli deryanı,
Ney'den işitirim inleyen nağmeyi.

Kuşlara bakarım billur göklerde,
Düğün ediyorlar göç vakti gelince,
Kanadım kırık uçamaz oldum,
Gidenlere bakarım hasretlik içinde.

Selametli esiyor rahmet rüzgarın,
Buseler sunar misk kokuların,
Yelkenler açılmış huzura gider,
Almazlar beni çokmu kusurlarım?

Şahitlik ederim kudretinin yüceliğine,
Alemler muhtaç sonsuz rahmetine,
Yaprak kımıldamaz senden izinsiz,
Nurun doğmadan gidemem kandilliğe.

Dualar yalnız sanadır ey yüce tanrım,
Salihlerden olmaktır senden razılığım,
Hoşnut değilsen kalbimdeki niyetten,
Sana,şikayetçim olsun kendi varlığım.