Gönül Derler Şiiri - Cem Dönmez

Viraneyim dağılıyorum bitimsiz bir yokluğa
Birden bir ney taksimi topluyor beni varlığa
Gönül derler senin kapında bir divane kaldı

Yaşamıyorduk ölmek için çok bahane vardı
Yaşayıp ölememek sürünerek çok hane yıktı
Gönül derler düştüğü kuyuda yıldızsız perişan

Kehkeşanlarda yittik ne ad kalmıştır ne şan
Varlığımızın alametidir yokluğumuza nişan
Gönül derler bir güldür kendi dikeniyle kanar

Biz ki mecnundan mecnunuz bilenler anlar
Biz şimdiyiz mecnun gitmiştir kuru adı var
Gönül derler hem leyla hem mecnun hem aşk

Zaman değişti ben mecnunum meydan park
Değişmez zulüm aynı zulüm çark aynı çark
Gönül derler her dilde acı çeker çığlığı türkçe

Hem varız hem yokuz biz ah bir anlaşılsak
Yokluğumuz varlığımıza bir zorunlu gerekçe