Garip gönlüm Şiiri - Nurettin Akdeniz

Garip gönlüm bir tatlı söze kanar
Divane gönlüm bir bakışina yanar
Hep seni kendi gibi masum sanar
Seninle herşeyi iyiliğe hayra yorar

Hep seni düşünür senle hayeller kurar
Mutluluğu huzuru hep sende arar
Bil artık kıymetini bak ömrünü sunar
Sensiz gönlüme bu hayat durar

Zamanın neyi getireceğini bilmem
Bildiğim tek şey hep seni sevmem
Hayalimde düşümde seni görürüm
Divane oldu gönlüm sana Mecnunum

Şirin, Aslı oldun, Leyla oldun sana vuruldum
Ferhatın, keremin mecnunun yoldaşı oldum
Söndüremez hiçbir şey artık senle var oldum
Yangında bu can yanar, bir canana elâ gözlüm

Benzersiz bir yangın bende dumansız
Sensiz sönmesi de artık imkansız
Gülüm seni hep seviyorum şüphesiz
Nasılda yaktın kalbim söz dinlemez

Dermansız derdimin dermanısın
Ferman dinlemeyen gönlümün
Dinlediği yegâne fermanı sensin
Damarlarımda dolaşan kanımsın

Sevdana yenik düştüm bi çareyim
Sensiz artık bir deli divaneyim
Kapında artık bir kul köleyim
Söyle sevgili söyle ben daha edeyim

Aşkın adı sensin tanımı da öyle
Bana artık sevdiğini söyle
Neden hep naz edersin böyle
Düşeceğim Dağlara çöllere

Yapma ey sevgili yapma zulmü
Sende görürsün Reva gördüğünü
Gelde artık gör, hergün öldüğümü
Çöz artık yeter attığın kör düğümü

şu dünyadan göçüp gideceğiz
Biz ne zaman vulata ereceğiz
Aldık Mevlana dan feyiz
Olduğumuz yerde döneceğiz