Gönül Bahçem Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Gönül bahçemi çöl kılma ne olur
Rızana aşkına can eyle canan
Fıska fücura yol kılma ne olur
Hikmetin sırrına han eyle canan

Irmaklar gözümden çağlasın dursun
Cehennem ateşi sönsün be canan
Ömrümün sahrası vahaya dönsün
Cennetler aşkımdan yansın be canan

En güzel baharlar içimde açsın
Sanatı nakşına gergef et canan
Bu serkeş gönlüme aşkınla taçsın
Lütuf et cemali cemilin canan

Sonsuz tecelli bin turlu esmada
Avuntu cennetle yettirme canan
Cemalin zebunu gözler semada
Seyrinden gayrini tattırma canan

Kok salsın gönlümde ateşi sevdan
Aşkınla kulunu bir hoş et canan
Lütuf ilen ikram ilen af ilen
Yamacı cumada sarhoş et canan

Halimi haddimi bilmez kulunum
Hakkımın fevkinde isterim canan
Ne rükû secde siler cürümüm
Haddimin fevkinde dilerim canan