Ölmeden söz ver bana, gelir isen kabrime,
Ektiğim fidanlardan, sevdalı sümbül getir,
Tüm gönül bağlarından, çiçek topla yerime,
Goncaları açılmış, muhabbetten gül getir.
Ömür denen hedefin, yoluna koyulmuşum,
Sevdalar menzilinde, aşkla hemhâl olmuşum,
Yalnız bir kefen için, libastan soyunmuşum,
Benim için ağlama, leblerinle gül getir.
Mahbubun hubûb’unu, aşk bağına ekmiştim,
Sevdalar mezrâında, ne acılar çekmiştim.
Filiz ve sümbül versin, diyerek beklemiştim,
Her bülbül bir gül buldu, sen bana sümbül getir.
Dost bildiğim kimseler, yüzünü neden astı?
Sual ettim ellere, dediler yoktur kastı,
Hayat beni tardetti, kabir bağrına bastı,
Açmış gül bulamazsan, duahan bülbül getir.
20.01.2011
Bedri Tahir AdaklıKayıt Tarihi : 20.1.2011 20:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mahbubun hubûb’unu, aşk bağına ekmiştim,
Sevdalar mezrâında, ne acılar çekmiştim.
Filiz ve sümbül versin, diyerek beklemiştim,
Her bülbül bir gül buldu, sen bana sümbül getir.
kutlarım
namık cem
TÜM YORUMLAR (64)