Gönül Şiiri - Yakup Başar

Gönül

Neden hep tepelerden bakarsın gönül
Böyle ne oldu sana duruyorsun yabancı
Neden surat asar kaşlarını kime çatarsın
Neden bana hep tepeden bakarsın gönül

Hep içim buruk oluyor acıyla benim
İçim acı safhasıyla doluyor gözüm
Her gününü ateşe atar benim gönlüm
Kandiller gibi sönmez içim yanıyor benim

Gördüm ki belli niceler unutmuş seni
Haktan başka tutacak el kalmamış hani
Senide kalbinden vuracaklar ezelden beri
Tepeden bakma alçaktan bak deli gönül

Kötülükler zirvede niye dur diyen yok
Kalmamış iyilik bir birine emreden çok
Gerçek dostu arasan artık şimdi yok
Dert yanacak gönül bağlayacak kimse yok

Neden garipsin sen yalan dünyada
İncelmiş insanlık kötülükler kahrolsun
Tut garibin elinden hadi ne duruyorsun
Zamanın elinden insanlar sarhoş görmüyor musun

20.07.2009
Yakup BAŞAR